آرام دل

چون بی خانمانی که صبح اش را با دلهره گذراندن شبی دیگر آغاز می کند بر می خیزم،
فکر می کردم آدم های زیادی را می شناسم، تا امروز که میبینم تنهایی خرخره ام را چسبیده و رها نمی کند ....