تلخ چون زندگی

جنب کافه نادری (کافه ای در خیابان جمهوری تهران که پاتوق بسیاری از هنرمندان معاصر همچون صادق هدایت بوده است) قهوه فروشی ای است که به نظر می رسد همانند بسیاری از مغازه های آن حوالی قدیمی باشد و پر از خاطره برای آدم های سن و سال دار ؛ حتی جوانانی که در خاطرات پدرانشان به دنبال یک جرعه خواسته های طبیعی ای که از آن ها دریغ شده است می گردند نیز در آن جا به دنبال خاطرات نداشته ی خود هستند:

بعضی فکر می کنند قهوه نماد تجدد و چای نوشیدنی سنتی ایران است ، در حالی که نوشیدن قهوه قدمت بسیار بیشتری در ایران دارد . . .

این دستگاه با آسیاب کردن قهوه ی مرغوب چنان عطر و بویی در آن حوالی به راه انداخته که توجه هر عابری را جلب می کند:

پیرمرد سالخورده ای که در این مغازه قهوه می فروشد همانند گارسون های کافه نادری انگار از دل تاریخ بیرون آمده ، فکر کن مثلاً 60 سال است که هر روز قهوه می فروشد و تک تک سلول هایش بوی قهوه گرفته است :

پ . ن 1 : اگر تلخی و غم چنین لذت عمیقی نداشت ، این همه بلا هر روز بر سر آدم ها نمی آمد !

پ . ن 2 : عکس ها را در روز پنجشنبه 13 خرداد گرفتم .

پ . ن 3 : وبلاگ تخصصی دوست عزیزم در خصوص موسیقی به نام «آلبوم» ، که در این زمینه عملاً یکی از قابل اتکا ترین منابع اطلاعاتی در خصوص موسیقی در بین وبلاگ های فارسی است بدون هیچ دلیل منطقی ای ف ی ل ت ر شد.