به من میگی روشنفکر؟!

آنقدر منزوی شده ایم، آنقدر همیشه به نام ما با همه دنیا ساز مخالف زده اند، که هر بهانه ای گیرمان بیاید، می خواهیم فریاد بزنیم که ما هم مثل بقیه دنیاییم، حال مهم نیست که اصلا آن کار چیست، کمپین سطل آب یخ است، یا ولنتاین یا همدردی با مردم پاریس ... هیچکدام این ها کارهای بدی نیستند، و ایرادی هم ندارند؛ منتهی انگیزه ما به نظرم از سر انسانیت و نوع دوستی نیست، صرفاً می خواهیم ثابت کنیم ما داعشی یا طالبانی نیستیم. می خواهیم بگوییم روشنفکریم و به عشق اهمیت می دهیم، می خواهیم بگوییم بیمارانی که بیماری صعب العلاج دارند برایمان مهم اند و از مرگ صدها پاریسی غمگینیم. 

به قول مهران مدیری کلاً خوب جو گیر می شویم..... (سریال مرد هزار چهره)

بلد نیستیم خودمان باشیم، اعتدالی که دولت جدید به عنوان شعار انتخاب کرد، فارغ از این که در عمل چقدر این دولت موفق بوده یا نه، به نظرم گمشده ی ماست. یا کشف حجاب می کنیم، یا حجاب را اجباری می کنیم. یا با غرب دشمنی می کنیم و حاضریم به همه عالم باج بدهیم که از این طرز فکرمان دست بر نداریم، یا هر چه از غرب برسد چه خوب و چه بد را بدون تأمل دنباله رو می شویم ...

از لفط «روشنفکر» فقط یک سری ادا و اطوار مانده و پز و فخر فروشی، و متأسفانه مصادیق جهل، تحجر و افراطی گری به وفور از نوع مرغوبش یافت می شود ....