۱۳۸۹/۱۱/۰۶

ولی گاهی . . .

نه این که نترسم ؛ می ترسم !
نه این که نفهمم ؛ می فهمم !
ولی روح و جان من ریاضی بلد نیستند ،
معنی دو دو تا ، چهار تا را نمی فهمند ،
و این ضعفشان باعث می شود در اوج تاریکی ، بدون هیچ منطقی ، امیدی به آینده داشته باشند . . .

پ.ن : زندگی به من ثابت کرده ، البته نه همیشه ؛ ولی گاهی ، آن امید واقعی می شود . . .

۲ نظر:

maktoob گفت...

آخه ما چه قدر باید واستیم تا واقعی شه پس!

عینک گفت...

ببخشید چقدر زمان برد تا واقعی بشه؟